විසිල් විතරයි........... කරණම් නෑ..............

සජිත් දැන් දැන් ප්‍රේමදාස යුගයක් ගැන කතා කරයි. සිරස පක්ෂ අර්බුධයක් ගැන කෑ ගසා ඇතිවුණ තැන බහිරව දෝෂයක් ගැන දොඩවයි. සාමාන්‍ය යූඑන්පී කාරයාගේ මුවගින් සජිත්, දයාසිරි, බුද්ධික, මනූෂ වැනි නම් නිතර නිතර ගිලිහෙයි. මේ කිමෙක්ද? මේ අන් කිසිවක් නොව 1994 සිට දිගින් දිගටම (එක් අවස්ථාවකදී ඇරෙන්නට) ලත් පරාජයන් හරහා එජාප පාක්ෂිකයා තුළ ජනිත වූ වේදනාවයි.
කුමක් හෝ සිදුවන බව නම් සත්‍යයකි.

- විටෙක එය සමස්ථ ව්‍යුහයේම වෙනසක් විය හැකිය. (නමුත් අඩව්වේ අප මේ විසඳුමට වැඩි බරක් තබන්නේ නැත. ඒ අපගේ විග‍්‍රහාත්මක බුද්ධියේ තරම නිසා මිස අප යූඑන්පී කාරයන් හෝ රනිල් වාදීන් නොවන නිසාය.)

- තවත් විටෙක එය අංශු මාත‍්‍රයකුදු නොවීමටද ඉඩ ඇත. (මන්ද රටේ ජනතාව හිතේ දුක පහවන තුරු රනිල්ට බැනීමෙන් හා සිරස ප‍්‍රවෘත්ති බැලීම හරහා සියළු ආශා සංතෘප්ත කරගැනීමෙන් පසු තවදුරටත් වෙනසක් කිරීමට අවශ්‍යය නැති නිසාය.)

- මේ අවස්ථා දෙකම නොවුවහොත් ඒ අතර මැද අවස්ථාවක් වන, සද්දෙ වැඩි අයට පොඩි පොඩි තනතුරු කීපයක් දීම නම් අඩව්වේ අපට අනුව වැඩි සම්භාවිතාවයක් සහිත විසඳුම වන්නේය. (උපනායක, ජාතික සංවිධායක වැනි තනතුරු නිර්මාණය කර දොළදුක් නිවීමට අතීතයේ සිටම එජාපය දක්ෂතාවයක් දක්වා ඇති බව ඔබත් දන්නවා ඇති.)

විසඳුම කුමක් වුවද අප තවදුරටත් අනාගත වාක්‍යය කියන්නාගේ භූමිකාව බදාගෙන නොසිට විචාරාත්මක ප‍්‍රවේශයකින් මෙම දේශපාලනික ප‍්‍රපංචයන් ආමාන්ත්‍රරණය කළ යුතුය යන්න අඩව්වේ අප දරණ මතයයි. එසේම අප විසින් ඔබට කරන ආරාධනයත් එයයි.

මෙම මාතෘකාව විචාරාත්මක තලයකට ගෙන එන විට අප මුලින්ම හඳුනාගත යුතු වන්නේ පක්ෂ ප්‍රතිසංවිධානයක අවශ්‍යතාව මතුවූයේ කෙසේද කියාය. මෙය මුලින්ම කරලියට ගෙනෙන්නේ සිරසයි. පසුගිය වසර 16ක පරාජයන් ප්‍රස්ථාර ගත කර ජනතාවගේ දෑස් ඉදිරිපිට දිගහරින සිරස තම විවේචනය, වේදනාව සිරකරගෙන සිටි යූඑන්පී කාරයාගේ කටින්ම එළියට ගැනීමට සමත් වෙයි. කවුරුත් කෙසේ කීවත් මෙය සිරසේ උවමනාවකට වුණ දෙයක් පමණක් නොව. මන්ද පක්ෂය ගැන බිඳකුදු විවේචනයක් නොතිබුණ ජනතාව තුළින් ප්‍රතිසංවිධාන කතාවක් කියවා ගැනීමට කිසිදා සිරසට නොහැකි වනු නියතය. එබැවින් මෙය ඒක පාර්ශවික සිරසේ ප්‍රවෘත්ති අධ්‍යක්ෂකට ඇතිවූ අමාරුවක් යැයි ලඝු කොට දැකීමට අප ප්‍රතික්ෂේප කරමු. ඒ මන්ද, අප හැම දන්නා පරිදි මෙය ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ජනතාව තුළ මතුවෙමින් තිබුණ විරෝධයක් වුණ නිසාය.

නමුත් ජනප්‍රිය මතධාරාවෙන් විකල්පව ගමනක් යන සිරස වැනි නාලිකාවක් මේ කරන්නේ ජාතික රූපවාහිනිය කරන විග්‍රහය නම් නොවන බවත් අප තේරුම් ගත යුත්තේය. පක්ෂය නන්නත්තාර කර ආතල් එකක් ගැනීමට හෝ බහුතර පෞද්ගලික මාධ්‍යය මෙන් මහින්දට සෙට්වී එක දමාගැනීමට සිරසට අවශ්‍යය නැත. එබැවින් මේ සම්බන්ධ අපගේ තර්කය වන්නේ, යුද්ධය-ඡන්දය වැනි හොට් ගේම් නිමවී ඇති මේ මොහොතේ ටෙලිනාට්‍යයක් සොයා චැනල් මාරු කරන යූඑන්පී කාරයා (නැතහොත් මෙතෙක් සිරස ප‍්‍රවෘත්ති බැලූ පාරිභෝගිකයා) තව දුරටත් තමන් කෙරෙහිම රඳවා ගැනීමට පක්ෂය තුලින්ම හොට් ගේම් එකක් සෙට් කරදී තම ප්‍රවෘත්ති පැය මාකට් කරගැනීමක් යන්නය. ඒ හරහා සිදුවන කුමන හෝ වෙනසක් තුළ අනාගත ලාභ ප්‍රයෝජනද ඇස්තමේන්තු කර නැතැයි කියා අප කියන්නේද නැත.

සිරස හරහා උත්තේජනය වූ හෝ පක්ෂයේ වෙනසක් අපේක්ෂා කරන හෝ යූඑන්පී කාරයාගේ මීළඟ තේරීම බවට සජිත් පත්වන්නේ වෙනත් විකල්පයක් නැති තැනද යන්න අප මීළඟට විග්‍රහ කරගත යුතුය. වෙනත් විකල්ප නැතුවාම නොවේ. කරූ, ජොන්, ජේෂප්, රවී වැනි ජ්‍යෙෂ්ඨයන් සිටිති. නමුත් සජිත්ගේ නම ජනතාව මතුරන්නේ කුමක් නිසාද? මෙය අන් කිසිවක් නොව. යූඑන්පී කාරයාගේ සිතේ හටගත් අවිඥානික තත්වයකි. මන්ද දිගින් දිගටම පරාජයන්ගෙන් හෙමබත්වූ ඔවුන් දැන් ප්‍රාතිහාර්‍යයක් බලාපොරොත්තු වෙති. මෙහිද වැරැද්දක් ඇතැයි කීමට අපට බැරිය. ඒ එයටද සාධාරණ හේතු ඇති නිසාය.

1. තවත් අවුරුදු 6කට ඡන්දයක් නැති නිසා ආණ්ඩුව වෙනස් කිරීමට අපට බැරිය.

2. පවතින ආණ්ඩුව වැනෙන සුළු එකක් නොවන අතර, 2/3ත් දැන් නිර්මාණය කරගෙන හමාරය.

3. මහින්දට ද්‍රෝහි වේ යැයි සිතූ GSP+, IMF වැනි සිද්ධිත් මහින්දගේ පැත්තටම කැරකීම.

මෙවැනි තත්වයක් තුළ සාමාන්‍ය යූඑන්පී කාරයා ප්‍රාතිහාර්‍යයක් විනා අන් කුමක් විශ්වාස කරන්නද?
මේ අවිඥානික ප්‍රාතිහාර්‍යමය ආශාව සංතෘප්ත කරගැනීමට ඔවුන් විසින් නිර්මාණය කරගන්නා කතාවේ කතා නායකත්වයට විශ්වකර්මයෙක් අවශ්‍ය වේ. එහිදී ජනතාවගේ තේරීම වන්නේ සජිත්ය. ඊට හේතුව එක්කෝ ඉතිහාසයේ මෙලෙස දුටු විශ්වකර්මයෙක් වූ ප්‍රේමදාස නිසාය. නැත්නම් සජිත් හම්බන්තොට විශ්වකර්මයා බවට පත්ව ඇති නිසාය. ඒත් නැත්නම් එජාපයේ ජ්‍යෙෂ්ඨයන්ගේ දුර්වලතාවයන් දකින නිසාය. මේ කුමන හේතුවක් මත වුවද ජනතාව ගත් මේ අතාර්කික තීරණය හරහා ඔවුන් අපේක්ෂා කරන්නේ සජිත් නම් විශ්වකර්මයා විත් ප්‍රාතිහාර්‍යයක් තුළින් මහින්ද රෙජිමය බිඳදා දේශපාලන බලය යූඑන්පීයට හරවා ගනු ඇත කියාය. මෙය සමස්ථ යූඑන්පී කාරයාගේ පමණක් නොව, විසම්මුතික මතයක් දරන්නා වූත් ජනප්‍රිය ධාරාව ප්‍රශ්ණ කරන පිරිසගේත් අවිඥානික ආතල් එක බවට පත්ව හමාරය.

එබැවින් මෙහෙව් හීන කතන්දරය ප්‍රශ්ණ කිරීම ඔබගේත් ඔහුගේත් ස්වප්නගත ප්‍රිතිය බිඳීමක් බව අප දනිමු. නමුත් පොළවේ පැලවෙන යථාර්තය හා සිහිනය සැමවිටම අහස පොළව මෙන් දුරස් බව ඔබත් දන්නා නිසා අප මේ විශ්වකර්මයා හා ප්‍රාතිහාර්‍යය ගැන නොවිමසා හැරිය නොහැකි තැනක සිටින බව පිළිගත යුතුය.
මේ විශ්වකර්මයා ගැන විමසා බලන කල පසුගිය වසර ගණනාව පුරාම ඔහු සද්ද නොකර නිද්‍රාගත දේශපාලන දිවියක් ගෙවා ඇත්තේය. ඒ මන්දැයි මුලින්ම විමසිය යුතුය. ඔහු දැන් නම් නිදි නැත. ජාතික ජීවයක් රැගෙන, පියාමෙන් ඇගිලි වලින් උඩපනිමින්, ගිරිය කැඩෙන තරමින් කෑ ගසමින් යූඑන්පී කාරයන් අවධි කරමින් යයි. මේ සද්දය මීට දමන්නට බැරිවූයේ ඇයිදැයි වත්මන් යූඑන්පී කාරයා මේ විශ්වකර්මයාගෙන් නොඅසයි. නමුත් අප මුලින්ම අසන ප්‍රශ්ණයද එයයි. එයට පිළිතුරක් ඔහුගේ තියා ඔහුගෙන් ප්‍රාතිහාර්‍යයක් අපේක්ෂා කරන යූඑන්පී කාරයාගේවත් කටින් පිට නොවනු නැත. නමුත් දෙපළගේම සිත් තුළ අප මේ දිගහරින තිත්ත ඇත්ත සගවා තබා ඇත. එම තිත්ත ඇත්ත නම් පක්ෂය මෙතෙන්ට වැටෙන තුරු ඔහු බලා සිටියාය යන්නයි. එනම් මේ පරාජයන් සියල්ල හා අසාර්ථකතා සියල්ල ඔහු අපේක්ෂා කළාය යන්නයි. ඒ අනුව බලන කළ පොදුවේ යූඑන්පී කාරයා විසින් මේ තෝරාගත් විශ්වකර්මයාත් රාජිත, බන්දුල, ලොකුගේ වැනිම පක්ෂයට ෂොට් එක අපේක්ෂා කළ අයෙක්මය. නමුත් ඔහුගේ එකම වෙනස වන්නේ එස්.බී මෙන් හදිසි නොවී නායකත්වය තමන්ගේ පැත්තට හැරෙන තුරු ඉවසීමට සමත් වීමයි.

එලෙස නායකත්වය උරුම කරගන්නට සිතූ සජිත්ගේ ජාතික නායකත්වයේ හැකියාවද අප නොවිමසා බැරිය. සජිත් හම්බන්තොට පන්සල් වල පෙරපාසල් විවෘත කරමින් සහ පෙරපාසල් උත්සව වලදී පොත්පත්, බැංකු ගිණුම් ආදිය ලබා දෙමින් දුප්පත් ගැමියා තුළ සිටින ඡන්ද දායකයා තමා කෙරෙහි නම්මවා ගැනීමට උපන් හපනෙකි. ඒ ඔහුගේ එකම දේශපාලන ක්‍රියාවයි. නමුත් ගමේ පෙර පාසල් දියුණු කිරීම සහ රටක් දියුණු කිරීම යනු දෙකකි. එබැවින් සජිත්ගෙන් ප්‍රාතිහාර්‍යයක් බලාපොරොත්තු වන යූඑන්පී කාරයා මීළඟට සිතිය යුත්තේ සජිත් සතුව ජාතික නායකත්ව ලක්ෂණ තිබේද යන්න ගැනය.

එපමණක්ද නොව සජිත් නියෝජනය කරන මතවාදී ධාරාවද අප විග්‍රහ කරගත යුතුය. පොදුවේ එජාපය දක්ෂිණාංශික - ධනවාදී ප්‍රවේශයක් ගත් පක්ෂයක් බව සත්‍යයකි. රනිල්ගේ නායකත්වය තුළ බටහිර හිතවාදී මුහුණුවරක්ද මනාව එයට එක්වී ඇත. නමුත් සජිත් ආමන්ත්‍රණය කරන්නේ දුප්පත් ජනතාවටය. කතා කරන්නෙ එදා වේල කෑම ගැනය. ගමේ ගොවියා ගැන ලොකු කැක්කුමක් ඇති බව උඩ පනින තාලයෙන්ම පෙනෙයි. (මේවායේ කිසිඳු වරදක් ඇතැයි අප කියන්නේ නැත.) මේ හරහා නැවත අප මතකය දිව යන්නේ 88න් ඇරඹුණු ප්‍රේමදාස යුගයටය. එහි පදනම වූයේ දුප්පත්කමින් තොරවූ සමාජයක් යන්නයි. මෙයින් පෙනී යන්නේ සජිත් නැවතත් උත්සහ ගන්නේ පේ‍්‍රමදාස ප‍්‍රවේශය හරහා මහින්දට ඉතා කිට්ටු වූ මතවාදයකට යූඑන්පීය ගෙනයෑමටය. දිනෙක එය සිදුවුවහොත් සජිත් පොඩි මහින්ද කෙනෙකු බවට පත්වේ. යූඑන්පීය විජාතික බටහිර කුමන්ත්‍රණ මඩ සෝදාහළ සිංහළ ජාතිකත්වයෙන් ඔද වැඩුණු සහ බෞද්ධ පිරිත් නූලෙන් පව් සමා කළ සාධු පක්ෂයක් බවට පත් වනු ඇත.

අප දුප්පතාට සැලකීම ගැන හෝ සිංහළ බෞද්ධ කම ගැන හෝ තර්කයක් ගොඩනැගීමට උත්සහ ගන්නේ නැත. අප උත්සහ ගන්නේ මේ ප්‍රවේශය හරහා අනාගතයේ ඇතිවිය හැකි අනතුර ගැනය. එය එක් අතකින් අනතුරකි. තවත් අතකින් අහිංසක යූඑන්පී කාරයා කබලෙන් ලිපට වැටීමකි. තේරෙන සිංහලෙන් කීවොත් නුදුරු අනාගතයේ යූඑන්පී යට ලැබෙන අවස්ථාව නැවතත් මගහරවා ගැනීමකි. ඒ අන් කිසිවක් නොව, වත්මන් ආණ්ඩුවේ ඇතිවන ගැටීමක් තුළින් මෙය පුපුරා යෑමට ඇති ඉඩකඩ දැන් දැන් ප්‍රදර්ශන තලයකට පත්වෙමින් තිබේ. ඒ අනුව එයට බාහිරින් තිබෙන විකල්පය විය යුත්තේ යූඑන්පීයයි. නමුත් යූඑන්පී යත් පොඩි මහින්ද කෙනෙක් අතට පත්වී අන්ත ජාතිවාදී ප්‍රවේශයක් හරහා මුල සිට ගොඩ නැගෙන තත්වයකට පත්ව සිටිය හොත් එක්කෝ වන්නේ සිදුවන බෙදීම තුළින් කැඩීඑන පිරිස සජිත් හා දයාසිරි වැනි පොඩි වුන් යටතේ නොසිට වෙනමම සිටීමට ගොස් ඇණ ගැනීම හරහා නැවතත් මහින්දට ආණ්ඩු බලය විතැන්වීමය. නැතහොත් සිදුවන්නේ බාහිරින් විශ්වාසදායී සහයෝගයක් නොපෙනෙන කළ කඩාගෙන යෑමේ ආශාව සිත තුළම සිරකරගෙන නාමල්ට ඔලූව වනමින් හපන්න බැරි අත ලෙවකෑමටය.

ඒ අනුව අඩව්වේ අපගේ යෝජනාව වන්නේ පක්ෂ ප‍්‍රතිසංවිධාන අවශ්‍යතාවය ස්වායත්වය පක්ෂයේ විචල්‍යතාවයන් සමග පමණක් ගලපා තීරණය කළ යුත්තක් නොවන බවයි. එය අතීතය මෙන්ම අනාගතය සමගත්, පක්ෂ අභ්‍යන්තරය සමග මෙන්ම බාහිර දේශපාලන විචල්‍යතාවයන් සමගත් සමපාත කර මනා විගහයකින් පසුව කළ යුත්තක් බවයි. නැතිව කාගේවත් හිරි ඇරගැනීමට පක්ෂ ප්‍රතිසංවිධානයක් කළාට වැඩක් නැත.